Kırmızı Gülün Hikayesi

Konu: Kırmızı Gülün Hikayesi Perş. Ağus. 07, 2008 7:53 am

Ey mağrur bakışlım,
Koca gözlüm, fidan boylum.
Her sabah kapını,
Yeni bir umutla açtığında.
Gözlerine ilişen kırmızı gülleri
Şaşkın bakışlarla eğilerek eline alıp
Koklamadan çevreyi kirletmesin diye
Çöpe atarken;
Güllerin arasına koyduğum
"Seni Seviyorum" diye
Kalbimle yazdığım iki kelimelik notu
Ve ayağına serdiğim güllerin hikayesini
Hiç merak etmedin mi yar?
Çelik gibi onuruma inat
Her gece içimde aynı kavga!
Ve bu kavganın sonunda
Muzaffer olmanın verdiği sarhoşlukla
Savaşın galibi duygularım
Sevinç çığlıkları atarken
Sence anlamı olmayan
Değer vermediğin/önemsemediğin
Kırmızı güllerle
Bir dilenci gibi yollara düşüp
Kalbimde en derin sevgilerle
Her gece kapına geliyorum yar!
Gece sakin, gece sessiz
Yıldızlar şahit sana gelişime
Ayaklarımla sert basarak
Sessizliğin üstüne üstüne
Gidiyorum yar!
Vardığım bu noktada
Cesaretim kırılıyor uykuna kıyamayıp
Sabaha kadar kapında bekleyip
Kapını çalamadan gülleri eşiğe bırakarak
Gönlümü güllerin arasına koyup
Arkama baka baka
Güneş doğmadan kimseler görmesin diye
Geri dönüyorum yar!
Sonra bir elimde fırça
Bir elimde boya
Gittiğin yollara, duvarlara
Geçtiğin sokaklara
İkimizin ismini yazarak
Elimden geldiği kadar
Seni sevdiğimi sessizce haykırıyorum yar

Konu: Geri: Kırmızı Gülün Hikayesi Perş. Ağus. 07, 2008 8:00 am

saol paylaşım için:)